Binnen de Nederlandse filmproductie heeft de documentaire altijd een belangrijke plaats ingenomen. Opdrachtgevers waren bereid de relatief lage productiekosten voor hun rekening te nemen. Het genre bood jonge cineasten gelegenheid visie en creativiteit te ontwikkelen. Bovendien was de documentaire aanvaardbaar voor bevolkingsgroepen die uit religieuze en fatsoensoverwegingen de bioscoop meden. Dit ruim geïllustreerde boek beschrijft de geschiedenis van de Nederlandse documentaire tussen de twee wereldoorlogen. Het is het verhaal van een zich ontwikkelende kunstvorm, maar ook van een roerige periode in onze geschiedenis.