Traditionally a documentary is considered to be a record of a past event, i.e. a document. However, there are nonfiction films that do not have a referent in the real world, but one to be found in the show itself or even whithin the audiences the films are screened for. Focusing on commercially released sound shorts of the 1930s, it is argued that the film programme is a relevant context for understanding these films.----Nu er meer materiaal beschikbaar komt, wordt het tijd om eens vanuit een kwantitatieve invalshoek te kijken naar de zo veronachtzaamde shorts. Over deze korte documentaire (voorfilms - speciaal die welke werden getoond in de commerciële filmtheaters, in de jaren dertig — is nog wel het een en ander te vertellen. En dat vooral aan de hand van filmprogramma 's, waarbinnen de shorts gebracht werden. Een beschouwing, gebaseerd op materiaal uit het Filmmuseum.

,
Netherlands Institute for Sound and Vision
doi.org/10.18146/tmg.502
Tijdschrift voor Mediageschiedenis

de Klerk, Nico. (2001). The moment of screening: what nonfiction films can do. Tijdschrift voor Mediageschiedenis, 4(1), 149–157. doi:10.18146/tmg.502