De verschillende vertrekken in een ziekenhuis zijn dankbare locaties voor dramaproducties en documentaires. Niet verwonderlijk wanneer we bedenken dat Nederlanders alles wat met gezondheid en ziekte te maken heeft hoog op hun prioriteitenlijstje hebben staan. En dat is al lang zo. Sinds de uitvinding van de film in 1896 is de camera met grote regelmaat, en met uiteenlopende bedoelingen, ingezet om chirurgische ingrepen op mensen in beeld te brengen. Met welk doel dat ook gedaan werd, het resultaat mocht zich bijna altijd in een brede populariteit verheugen. De grens tussen registreren en dramatiseren, tussen instructie en amusement en tussen informatie en pr is daarbij nooit scherp geweest. José van Dijck beschrijft de ontwikkeling van een genre: van de operatiefilms van Dr. Doyen tot de televisie-operaties van de EO.----Through the surgeon 's eyes. Medical films and television programmesThe various rooms in a hospital constitute useful locations for drama productions and documentaries. It is not surprising really if you consider how long health and illness issues have been high on the agenda of most Dutch people. Since the invention of film in 1896, the camera has regularly been used to document surgical operations and for a variety of reasons. Whatever the purpose, the results were almost always widely popular. The boundaries between recording and dramatisation, between instruction and entertainment and between information and PR have never been clear. In this article, José van Dijck describes the development of a genre: from the surgical films of Dr. Doyen to the televised surgery of the EO [EVANGELICAL BROADCASTING SERVICE].

Netherlands Institute for Sound and Vision
doi.org/10.18146/tmg.462
Tijdschrift voor Mediageschiedenis

van Dijck, José. (2000). Door het oog van de chirurg. Medische films en televisieprogramma's. Tijdschrift voor Mediageschiedenis, 3(1), 73–94. doi:10.18146/tmg.462